مردی نزد جوانمردی آمد و گفت: تبرکی ميخواهم. جامه ات را به من بده تا من نيز هم چون تو از جوانمردی بهره اي ببرم. جوانمرد گفت: جامه ی مرا بهايی نيست. اما سوالی دارم؟ مرد گفت: بپرس. جوانمرد گفت: اگر مردی چادر بر سر کند زن میشود؟ مرد گفت: نه. جوانمرد گفت: اگر زنی جامه ی مردانه بپوشد مرد می شود؟ مرد گفت: نه. جوانمرد گفت: پس در پی آن نباش که جامه ی از جوانمردان را در بر کنی که اگر پوست جوانمرد را هم در بر کشی جوانمرد نخواهی شد، زيرا جوانمردی به جان است نه به جامه!
روزی مردی قصد سفر کرد، پس خواست پولش را به شخص امانت داری بدهد. پس به نزد قاضی شهر رفت و به او گفت: به مسافرت می روم، می خواهم پولم را نزد تو به امانت بگذارم و پس از برگشت از تو پس بگیرم. قاضی گفت: اشکالی ندارد پولت را در آن صندوق بگذار پس مرد همین کار را کرد. وقتی از سفر برگشت، نزد قاضی رفت و امانت را از خواست. قاضی به او گفت: من تو را نمی شناسم. مرد غمگین شد و به سوی حاکم شهر رفت و قضیه را برای او شرح داد، پس حاکم گفت: فردا قاضی نزد من خواهد آمد و وقتی که در حال صحبت هستیم تو وارد شو و امانتت را بگیر. در روز بعد وقتی که قاضی نزد حاکم آمد، حاکم به او گفت: من در همین ماه به حج سفر خواهم کرد و می خواهم امور سرزمین را به تو بدهم چون من از تو چیزی جزء امانتداری ندیده ام. در این وقت صاحب امانت داخل شد و به آن ها سلام کرد و گفت: ای قاضی من نزد تو امانتی دارم. پولم را نزد تو گذاشته ام. قاضی گفت: این کلید صندوق است. پولت را بردار و برو. بعد دو روز قاضی نزد حاکم رفت تا درباره ی آن موضوع با هم صحبت کنند. پس حاکم گفت: ای قاضی امانت آن مرد را پس نگرفتیم مگر با دادن کشوری به تو! حالا با چه چیزی کشور را از تو پس بگیریم؟! سپس دستور به برکناری آن داد.
پنج راز طلایی آرامش: ۱- قضاوت دیگری تاثیری بر زندگی من ندارد. ۲- مردم وظیفه ندارند مرا درک کنند. ۳- از کسی در برابر لطفی که به او میکنم توقعی ندارم وگرنه این لطف را در حق او نمیکنم. ۴- کسانی که رفتار ناجوانمردانه با من داشته اند توسط خداوند مجازات خواهند شد هر چند من هرگز متوجه نشوم. ۵- دنیا سخاوتمندتر از آن است که موفقیت کسی، راه موفقیت مرا تنگ کند…
این حکایت را باید سر لوحه ی زندگیمان قرار دهیم : به ملانصرالدین گفتند آش بردن، گفت: به من چه؟! گفتند آخه خونه شما بردن, گفت: به شما چه؟؟ یاد بگیریم در زندگی و کار دیگران تجسس و جستجو نکنیم…!
روزی ثروتمندی سبدی پر از غذاهای فاسدی به فقیری داد. فقیر لبخندی زد و سبد را گرفته و از قصر بیرون رفت. فقیر همه آنها را دور ریخت و به جایش گلهایی زیبا وقشنگ در سبد گذاشت و بازگردانید. ثروتمند شگفت زده شد و گفت: چرا سبدی که پر از چیزهای کثیف بود، پر از گل زیبا کرده ای و نزدم آورده ای؟! فقیر گفت: هر کس آنچه در دل دارد می بخشد!
